?ste ole bisey...
Tarih: 30.11.2004 Saat: 19:46
Konu: Haberler


Hani bir yagmur yagar ya bazen... (Birden uzun zamandir haber
alamadiginiz ve ne yaptigini bilmediginiz eski sevgiliniz gelir akliniza.)
Hani gök gürler ya arkasindan... (Arayip aramamayi düsünürsünüz önce.
Içinizden bir ses "ara" demektedir ve o sesi dinlersiniz. Telefon
ellerinizdedir, numaralarsa aklinizda. Dokunursunuz tuslara.)
Hani simsekler çakar pesinden... (O da çok sevinmistir sesinizi
duyduguna. "Nasilsin?" diye sorarsiniz ama aslinda merak ettiginiz sey "Bensiz
nasilsin?" dir.)
Iste öyle birsey...

Hani issiz bir yoldan geçerken... (Duydugunuz ses öyle tanidiktir ki,
güven ve huzur verir size. Birlikte yasadiginiz anlar birer birer
akliniza gelir, yasadiginiz anilar gözünüzün önünden teker teker geçer.)
Hani bir korku duyar da insan... (Ses tonundan birseyler anlamaya
çalisirsiniz. En ufak bir titremeyi, en ufak bir heyecan kirintisini
kendinize yorarsiniz. "Demek o da etkileniyor" dersiniz. Ya da tam tersi...
Sesindeki sogukluk ile karsilasmaktan korkarsiniz. O sogukluk, içinde
size dair hiçbir sey kalmadigini gösterecektir ve bununla yüzlesmeye henüz
hazir degilsinizdir.)
Hani bir sarki söyler içinden... (Söylemek istediginiz öyle çok sey
vardir ki. Örnegin "Özledim." demek istersiniz ama dudaklarinizdan bir
türlü dökülmez bu kelime. Ayni sekilde düsünmedigini görme ihtimali
tedirgin eder sizi.)
Iste öyle birsey...

Hani eski bir resme bakarken... (Sahi neden ayrilmistiniz? Neydi bu
aski bitiren sey? O an çok da anlamsiz gelir akliniza gelen nedenler.
Belki basit bir kavga, belki bir kiskançlik. Belki de bir ihanet. Ama
hiçbir seyin önemi yoktur artik. O telefonun diger ucundadir ve aklinizda
sadece onunla mutlu oldugunuz anlar vardir.)
Hani yillari sayar da insan... (Ayrilma ani ve sonrasi gelir akliniza.
Umudunuzun yok oldugu ve geceler boyu agladiginiz günler. Hani zaman
geçmek bilmezdi ve hani siz umutsuzca ölmeyi beklerdiniz ya.)
Hani gözleri dolar ya birden... (Gözyaslariniz, göz pinarlariniza akin
eder. Aglamamak için zor tutarsiniz kendinizi. "Neden?" demek
istersiniz. "Neden bitti?" ... Yutkunursunuz, tek kelime edemezsiniz.
Dudaklarinizi isirir, içinize akitirsiniz göz yaslarinizi çaresiz. O an içinde
bulundugunuz zor durumu anlamasini istemezsiniz.)
Iste öyle birsey...

Hani yildizlar yanip sönerken... (Gökyüzü isil isildi asik oldugunuz
geceler ve sizin gökyüzündeki tek yildizinizdi o bir zamanlar. Her
parlayan yildiza onun adini verirmistiniz.)
Hani bir yildiz kayar da insan... (Her kayan yildizda ona dair dilekler
tuttugunuz gelir akliniza. Basinizi kaldirir gök yüzüne bakarsiniz; tek
bir yildiz dahi yoktur. Ve artik sonsuza kadar o yildizsiz gecelerde
yasamaya mahkumsunuzdur.)
Hani bir telas duyar ya birden. ("Ne yapiyorum ben?" diye kizarsiniz
kendinize. "Kendine iyi bak" deyip kapatirsiniz telefonu ve yine yalniz
kalirsiniz. Bir garip duygu çöker omuzlariniza... Gözleriniz geceye
yenik düser ve kapanir.)
Iste öyle birsey...

Sabah uyanirsiniz ve sorarsiniz kendinize "Neydi bu?" ... Cevabi
yoktur. Çünkü "Iste öyle bir sey" dir bu yasadiginiz... Sadece bir kaç
dakikalik bir süre içinde yasadiginiz ve belki de bir daha asla
yasayamayacaginiz bir sey...






Bu haberin geldigi yer: Askisi.Net
http://www.Askisi.Net

Bu haber icin adres:
http://www.Askisi.Net/modules.php?name=News&file=article&sid=14